Naucz się walonia

Bondjoû! Witam!

Witamy w tym rozszerzonym przewodniku konwersacyjnym. Przyjęliśmy praktyczne podejście, aby pomóc Ci szybko nauczyć się podstaw języka. Sugerujemy, abyś zaczął od zapamiętania praktycznych słów i zwrotów, których możesz używać na co dzień w domu i które przydadzą ci się, gdy będziesz chciał zintegrować się w Walonii, . Ćwiczenie wymawiania na głos słówek, takich jak liczby, jest dobrym ćwiczeniem, które możesz wykonywać o każdej porze dnia. Dzięki temu przyzwyczaisz się do dźwięków języka.

Walon: język historyczny sprzyjający wyrażaniu humoru i mądrości ludowej

1. Historia i pochodzenie walońskiego

Walon to język romański używany głównie w Walonii, francuskojęzycznym regionie południowej Belgii. Jest pochodzenia łacińskiego, wywodzi się z języka gallo-romańskiego, podobnie jak język francuski. Na przestrzeni wieków Walonia uległa różnym wpływom, w tym językom germańskim i celtyckim, a także lokalnym dialektom. Na język waloński duży wpływ miała historia Belgii, której kultura jest smakowitą mieszanką tradycji i obcych wpływów. Tak więc, gotowi wyruszyć w językową i humorystyczną podróż przez zakręty języka walońskiego?

2. Obecna sytuacja i cechy charakterystyczne walońskiego

Język waloński charakteryzuje się dużą różnorodnością dialektalną, z czasami bardzo wyraźnymi różnicami regionalnymi. Nie zdziwcie się więc, jeśli usłyszycie, że walończycy wyrażają się inaczej w różnych miejscowościach, to po prostu urok Walonii w pracy!

Waloński wyróżnia się również szczególną wymową i specyficznym słownictwem, które sprawiają, że jest to język sam w sobie. Znany jest ze swojego lilipuciego akcentu i składni, która może czasami wydawać się dziwna dla osób mówiących po francusku. Niemniej jednak, język waloński zachował wiele aspektów łaciny, co sprawia, że jest znany miłośnikom języków romańskich. Więc nie panikuj, nigdy nie jest za późno, aby rozpocząć naukę walońskiego i jego subtelności!

3. Walon i humor: nierozłączny duet

Waloński jest często kojarzony z humorem i towarzyskością. Rzeczywiście, język waloński dał początek wielu autorom, komikom i humorystom, którzy wykorzystali jego komiczną i malowniczą stronę. Począwszy od przedstawień w kawiarniach, poprzez jednoosobowe przedstawienia, aż po autorów piosenek i poetów, język waloński zawsze stanowił podatny grunt dla wyrażania humoru i drwin.

Język waloński jest również używany w wielu popularnych wyrażeniach i przysłowiach, które odzwierciedlają mądrość i humor mieszkańców Walonii. Tak więc, jeśli chcesz w pełni zrozumieć i docenić waloński humor, czas zanurzyć się w tym wielowymiarowym języku. W końcu, jak mówi walońskie przysłowie: "Cwèri, c'est d'jà comènçî!" (Wierzyć to już zaczynać!).

Dlaczego warto mówić dziś po walońsku?

Waloński nie jest językiem muzealnym: jego użytkownicy znajdują się między Liege a USA!

Walonką mówi się głównie w Luksemburgu (z wyjątkiem prowincji Gaume i Arlon), Namur, Liège, Brabancji Walońskiej, Charleroi, jak również we wschodnim Hainaut. Ponadto dialektem tym mówi się również we Francji, zwłaszcza w Ardenach.

I choć może się to wydawać zaskakujące, język Oïl jest, również obecny w Green Bay i Wisconsin, w Stanach Zjednoczonych. I to już od XIX wieku!

Jak doprowadzić do prawidłowej wymowy?

Dzięki Unified Walloon, wspólnemu systemowi pisma pomiędzy powyższymi językami, wszystkie słowa walońskie są zapisywane w ten sam sposób. Następnie, ich wymowa różni się w zależności od regionu.

Czy wydaje się to skomplikowane, aby wiedzieć, którym językiem walońskim mówić? Zwłaszcza, że istnieje 14 regionów, które mówią po walońsku! Należy jednak wiedzieć, że te 14 dialektów jest mieszanych i różnią się tylko wymową.

Alfabet waloński

Język oïl używa tego samego alfabetu, co język francuski.

Dodatkowo, litery wymawia się również tak samo, z wyjątkiem "w" i "y". Pierwsze z nich nazywa się wé zamiast "podwójne V". Natomiast drugie nazywa się yod. Poza tym alfabet waloński ma jeszcze jedną osobliwość, jaką jest runda wodzowska, która jest używana tylko nad literą "a" (å). Na przykład: Årdene.

Ponadto akcent circumflex nad samogłoskami oznacza długość wymowy słów; i pozwala, przy tej samej okazji, odróżnić dwa homonimy. Takie jak: messe (masa) i mêsse (mistrz).